Informatie

Bij het gevorderde naaionderwijs hoorde het maken van een stoplap, om scheuren en gaten in textiel te kunnen repareren. Omdat dat op zich saai werk is werd het bij voorkeur geoefend met mooie kleuren zijde. Die had het meisje E.T. in 1722 inderdaad voor het maken van haar stoplap. Zij begon bovenaan met het stoppen van een winkelhaak en het vaststoppen van een losgesneden lapje. Langs de andere drie zijden heeft ze eenvoudige stoppen in linnenbinding gemaakt, ‘een draad op - een draad neer’. Met verschillende kleuren ontstaan strepen of ruiten. Die gestreepte of geruite stof werd ‘bont’ genoemd. Oplopend in moeilijkheid zijn de stoppen in keperbinding. Die zijn te herkennen aan de schuine strepen, doordat de draden ‘twee op - twee neer’ gaan en dan in de volgende rij telkens een draad verspringen. Daarmee kunnen variaties gemaakt worden in zigzag (spitskeper) of ruitjes, het ‘oogjesgoed’. Links is een grote lichtblauwe breistop, waarmee je kousen kon repareren. De V-vormige steekjes ontstaan door de steelsteek. Een rij kom je uit met de naald aan de bovenkant van de werkdraad, de volgende rij aan de onderkant van de werkdraad. Linksonder is een ’kantstop’ in naaldkant, om mutsenkant te kunnen repareren. De stoppen precies langs de kant en in de hoek zijn extra moeilijk. Er wordt altijd gewerkt met een stukje karton of stevig papier achter de stof om intrekken tegen te gaan.

Uitgelicht!

Geen Uitgelicht! beschikbaar

Kenmerken

• stoplap

• T1982-130

• Fries Museum

• 1. Initialen maakster : ET2. Datering : 17223. Overige initialen :4. Overige tekst :

• 38.5 x 34.0 cm

• naaldkant
• stersteek
• stopsteek

• ster
• kroon
• bloem

• zijde
• linnen