Het is heel bijzonder bij een merklap opeens een gezicht te zien van meer dan 250 jaar geleden. Romelia had haar haar in kleine krullen rond haar hoofd en modieus wit gepoederd. Ze draagt een formele fluwelen japon met een kantstrook langs de lage hals. Haar driekwart mouwen met brede manchetten zijn versierd met witte ‘engageantes’, losse gerimpelde stroken. Deze zijn afgezet met kostbaar naaldkant.

Ondanks de rijkdom van haar familie, heeft Romelia haar merklap niet op een nieuw stuk linnen gemaakt. Het linnen is sterk versleten en waar bloedvlekjes op zijn gekomen zijn echt gaten ontstaan.

Dat zal niet gebeuren met de replicamerklap van Janke Siebes uit Stiens, die ik heb gemaakt. Daar begon ik deze reeks blogs immers mee. Ik borduurde op een mooi nieuw stukje linnen met 14 draden per cm. Met een gladde borduurnaald met een stompe punt, zodat ik me niet kon prikken. In maart meldde ik al dat die af was. Voor het driftig doorborduren ben ik beloond met een tennisarm helaas!



Nu is goed te zien dat Janke een goed oog had voor verhoudingen en kleuren. Naast heldere pasteltinten zijn twee donkere gedempte kleuren gebruikt, een grijsgroen en een grijsblauw. Die geven op de juiste plaatsen accenten. Annelies Hart heeft dit met veel gevoel voor kleur en kennis van oude merklappen verwerkt in het patroon dat ze heeft gemaakt.



Mijn eigen initialen GA heb ik toegevoegd, evenals de jaartallen 2010 en 2011, de jaren waarin het geborduurd is. Dan is later altijd te zien dat het om een replicalap gaat. Ik heb ook op de ouderwetse manier geborduurd: de draden van de kruisjes lopen niet dezelfde kant op, maar wisselen van richting. Ik heb gemerkt dat dat minder garen kost dan de gebruikelijke manier van borduren. Kruisje voor kruisje borduren kost ook meer garen dan wanneer je eerst een rij halve kruissteekjes maakt en teruggaand de andere helft. Er zit dan minder garen aan de achterkant. Om het werk tijdens het borduren te beschermen heb ik het steeds opgerold in een katoenen lapje.











  Dat heb ik geleerd van de Chinese vrouwen in Guizhou, waar ik vorig jaar met Ien Rappoldt naar toe ben gereisd. Een verslag van die reis is te vinden op de weblog van Berthi Smith, gemaakt door de medereizigers Trees en Tommes van Ierssel.